آشنایی با اصطلاحات مالی و حسابداری (بخش دوم)

اطلاع از اصطلاحات مالی و حسابداری یکی از اولین کارهایی است که باید به عنوان صاحب یک کسب وکار انجام دهید. پس اطمینان حاصل کنید که از شرایط حسابداری درک اصولی دارید. در بخش دوم اصطلاحات مالی و حسابداری به ادامه مقاله اصطلاحات مالی و حسابداری می پردازیم:

فهرست مطالب

اصطلاحات مالی و حسابداری (سال مالی)

سال مالی، دوره گزارش سالیانه یک کسب و کار است. انواع گزارش‌ها از جمله مالیات بر اساس سال مالی تنظیم و محاسبه می‌شوند. سال مالی به طور کلی یک دوره دوازده ماهه است، اگرچه دوره سال مالی ممکن است برای مشاغلی که تازه آغاز به کار کرده‌اند یا برای شرکتی که اعلام انحلال می‌کند و به تجارت خود پایان می‌دهد کوتاه‌تر باشد.

برای اکثر مشاغل، سال مالی از اول فروردین تا آخر اسفند در نظر گرفته می‌شود. اما برخی مشاغل ممکن است دوره مالی متفاوتی داشته باشند. به عنوان مثال، سال مالی مورد استفاده برای مشاغل فصلی مانند کشاورزی اغلب در پاییز به پایان می‌رسد. شرکت‌ها می‌توانند انتخاب کنند دوره‌های سال مالی از چه تاریخی شروع و چه زمانی به پایان برسد. اما فقط مالک، مدیر و شرکای اصلی شرکت ‌‎می‌توانند زمان آغاز سال مالی را تعیین کنند.

فایل صوتی مقاله را در زیر میتوانید گوش کنید.

دانلود فایل صوتی مقاله 

اصطلاحات مالی و حسابداری (ترازنامه)

ترازنامه تصویری از وضعیت مالی یک شرکت در یک نقطه خاص از زمان است. ترازنامه از دو ستون اصلی تشکیل شده، دارایی‌های آن در یک ستون، بدهی‌ها و حقوق صاحبان سهام در دیگری قرار دارد. به عبارت دیگر، ترازنامه ارزش خالص یک کسب و کار را نشان ‌‎می‌دهد.

در ترازنامه ممکن است جزئیاتی از سال‌های گذشته نیز موجود باشد، بنابراین امکان مقایسه دو سال متوالی وجود دارد. این داده‌‎ها کمک می‌کنند تا عملکرد شرکت را ردیابی کنید و راه‌‎هایی برای ایجاد منابع مالی خود شناسایی کرده و ‎بینید در کجا باید پیشرفت کنید. همچنین می‌توانید از ترازنامه برای تعیین چگونگی تحقق تعهدات مالی خود استفاده کنید و بهترین راهکارهای استفاده از اعتبار برای تأمین مالی کارهای خود را مشخص کنید.

ترازنامه مهمترین قسم از صورت‌های مالی سه گانه اصلی است که برای نشان دادن سلامت مالی یک تجارت استفاده می‌شود. دو مورد دیگر عبارتند از صورت وضعیت درآمد و صورت جریان وجوه نقدی.

اصطلاحات مالی و حسابداری (صورت وضعیت درآمد) 

صورت وضعیت درآمد، درآمد، هزینه و سود کسب و کار را برای یک دوره خاص نشان می‌دهد و تعیین می‌کند یک کسب و کار در آن مقطع زمانی سودآور است یا خیر. به عبارتی، هدف اصلی هر صورت درآمدی گزارش سود شرکت برای سرمایه گذاران و مدیران در یک بازه زمانی خاص است به شکلی که آن ها بتوانند به سادگی تشخیص دهند یک واحد اقتصادی چگونه کار می‌کند. سابقاً، صورت درآمد را “صورت وضعیت سود و زیان” می‌نامیدند چون مقدار سود یک کسب و کار با رابطه زیر مشخص می‌شود:

درآمد – هزینه ها = سود/ ضرر

در مورد صورت وضعیت درآمدی فرض اشتباهی رایج شده است و آن این است که بسیاری از سرمایه گذاران صورت درآمد را مهمترین نوع از صورت‌های مالی در نظر می‌گیرند. در نتیجه، غالباً تنها به این منبع توجه می‌کنند و مواردی مانند ساختار سرمایه و جریان وجوه نقدی که به همان اندازه اهمیت دارد را نادیده می‌گیرند. ملاحظاتی که می‌تواند یک شرکت را آباد یا ویران کند.

صورت جریان وجوه نقدی

صورت جریان پول نقد، که بخشی ضروری از گزارش‌‎های مالی یک شرکت است، میزان وجوه نقدی و معادل‌‎های نقدی که به یک شرکت وارد و یا از آن خارج می‌شوند را ثبت می‌کند. صورت جریان وجوه نقدی به سرمایه گذاران این امکان را می‌دهد تا درک کنند که عملکرد یک شرکت در کجا و چگونه اجرا می‌شود، پول از کجا می‌آید و چگونه هزینه می‌شود. با شناخت ساختار صورت جریان وجوه نقدی، می‌توانید از آن به عنوان بخشی از تجزیه و تحلیل عملکرد مالی یک شرکت استفاده کنید.

ساختار صورت جریان وجوه نقدی با صورت وضعیت درآمد و ترازنامه متفاوت است زیرا میزان پول نقدی ورودی و خروجی آینده که در اعتبار شرکت ثبت شده است را دربر نمی‌گیرد. بر خلاف ترازنامه و صورت وضعیت درآمدی که شامل فروش نقدی و فروش انجام شده با اعتبار می‌شود، تا زمانی که وجوه نقد به حساب شرکت واریز نشود یا از آن خارج نشده باشد در صورت جریان وجه نقد ثبت نمی‌شود. جریان نقدی با نگاه به سه جزء تعیین می‌کند که وجوه از چه طریق وارد شرکت می‌شود و یا از شرکت خارج می‌شود. آن سه جزء عبارتند از:

عملیات اساسی، سرمایه گذاری و تأمین مالی.

• کارهای عملیاتی اساسی: 

 با اندازه‎گیری میزان وجوه نقدی ناشی از عملیات اصلی تجارت می‌توان به بازدهی کارهای عملیاتی شرکت پی‌برد، عملیات گردش وجه نشان دهنده میزان وجه نقد حاصل از محصولات یا خدمات یک شرکت است. به طور کلی،‎ تغییرات انجام شده به صورت نقدی،‎ حساب‌‎های دریافتی،‎ استهلاک،‎ موجودی و حساب‌‎های قابل پرداخت به صورت نقدی از عملیات منعکس می‌شوند.

جریان نقدی با انجام تنظیمات خاص در درآمد خالص با اضافه کردن یا کم کردن اختلاف در درآمد،‎ هزینه و معاملات اعتباری (ظاهر شده در ترازنامه و صورت سود) محاسبه می‌شود که ناشی از معاملات است که از یک دوره به دوره دیگر رخ می‌دهد. این تعدیل‌‎ها به این دلیل انجام می‌شود که اقلام غیر نقدی با درآمد خالص (صورت درآمد) و کل دارایی‌ها و بدهی‌ها (ترازنامه) محاسبه می‌شوند. بنابراین،‎ چون همه معاملات شامل اقلام نقدی واقعی نیستند،‎ در هنگام محاسبه جریان وجه نقد ناشی از عملیات،‎ بسیاری از موارد را باید مجدداً ارزیابی و محاسبه کرد.

به عنوان مثال، استهلاک واقعاً هزینه نقدی نیست. این مبلغی است که از ارزش کل دارایی که قبلاً حساب شده است،‎ کسر می‌شود. به همین دلیل است که برای محاسبه گردش پول مجدداً به فروش خالص اضافه می‌شود. تنها زمانی درآمد حاصل از دارایی در محاسبات صورت وجوه نقدی به حساب می‌آید که دارایی به فروش برسد. به همین طریق تغییرات در حساب‌های دریافتی در ترازنامه از یک دوره حسابداری به دوره دیگر نیز باید در جریان وجوه منعکس شود. اگر مبالغ حساب‌‎های دریافتی کاهش یابد،‎ این بدان معنی است که مشتریان پول نقد بیشتری پرداخت کرده و وارد شرکت کرده‌اند، مبلغی که از حساب‌‎های دریافتی کاهش یافته است باید به فروش خالص اضافه می‌شود. اگر حساب‌‎های دریافتی از یک دوره حسابداری به دوره دیگر افزایش داشته باشد، مقدار این افزایش را باید از فروش خالص کسر کرد زیرا مبالغ ارائه شده در حساب‌‎های دریافتی پول نقد نیست.

با نحوه محاسبه فروش خالص در حسابداری آشنا شوید.

افزایش موجودی شرکت

از طرف دیگر افزایش موجودی نشانگر این است که یک شرکت پول بیشتری برای خرید مواد اولیه بیشتر خرج کرده است. اگر موجودی با پول نقد پرداخت شود،‎ افزایش ارزش موجودی از فروش خالص کسر می‌شود. کاهش موجودی به فروش خالص اضافه می‌شود. اگر موجودی با اعتبار خریداری شود،‎ افزایش حساب‌‎های قابل پرداخت در ترازنامه ثبت می‌شود و مبلغ افزایش از یک دوره به دوره دیگر به فروش خالص اضافه می‌شود.

همین مطلب در مورد مالیات، حقوق و بیمه نیز صادق است. اگر چیزی پرداخت شده است،‎ باید تفاوت در ارزش بدهی از یک سال به سال دیگر از درآمد خالص کسر شود. اگر مبلغی هنوز پرداخت نشده و جزء بدهکاری‌‎ها باشد، باید به سود خالص اضافه شود.

• سرمایه گذاری

تغییرات در تجهیزات،‎ دارایی‌ها یا سرمایه گذاری‌‎ها مربوط به جریان پول نقد ناشی از سرمایه گذاری است. معمولاً تغییرات نقدی ناشی از سرمایه گذاری یک نوع “خروج پول” است،‎ زیرا پول نقد برای خرید تجهیزات جدید،‎ ساختمان‌‎ها یا دارایی‌های کوتاه مدت مانند اوراق بهادار قابل فروش استفاده می‌شود. اما،‎ هنگامی که یک شرکت دارایی را واگذار می‌کند،‎ برای محاسبه وجه نقد حاصل از سرمایه گذاری،‎ معامله “ورود پول” در نظر گرفته می‌شود.

• تأمین مالی

تغییرات بدهی،‎ وام یا سود سهام از محل به صورت پول ناشی از تأمین اعتبار مالی در نظر گرفته می‌شود. هنگام افزایش سرمایه،‎ تغییر در جریان پول نقد “ورود پول” است،‎ و هنگام پرداخت سود سهام “خروج پول” محسوب می‌شوند. بنابراین،‎ اگر شرکتی اوراق قرضه به مردم بدهد،‎ شرکت پول نقد حاصل از تأمین اعتبار مالی را دریافت می‌کند. اما‎ هنگامی که بهره به سهام داران پرداخت می‌شود،‎ شرکت در حال کاهش وجه نقد ناشی از تأمین مالی خود است.

کلام آخر

اگر تصمیم دارید امور حسابداری کسب و کارتان را شخصاً انجام دهید منابع بسیاری برای آموزش ساده حسابداری قابل دسترسی است. در ضمن می‌توانید به راحتی به اپلیکیشن‌‎های حسابداری با کاربری ساده که برای مشاغل و کسب و کارهای کوچک طراحی شدده‌اند دسترسی داشته باشید. برای آشنایی بیشتر با اپلیکیشن‌‎های حسابداری می‌توانید به مقاله‌‎های “موفق‎ترین اپلیکیشن‌‎های حسابداری شخصی در جهان (بخش اول: ویژگی‌‎های برتر)” و “موفق‎ترین اپلیکیشن‌‎های حسابداری شخصی در جهان (بخش دوم: نرم افزارهای مالی رایگان)” در همین وب‎سایت مراجعه کنید.

منابع

• https://www.forbes.com/sites/learnvest/2014/08/15/25-money-terms-everyone-should-know/#6dd6d18647f8
• https://www.thebalancesmb.com/basic-accounting-terms-4165115
• https://www.thebalancesmb.com/fiscal-year-2947889
• https://www.thebalancesmb.com/balance-sheet-definition-2946947
• https://www.thebalance.com/investing-lesson-4-income-statement-analysis-357580
• https://www.forbes.com/2010/05/27/cash-flow-statement-personal-finance-securities-analysis.html#3e7f39df7bda

Podcast: Play in new window | Download