حسابداری تلفیقی چیست؟ | حسابداری تلفیقی چه اهمیتی دارد؟

حسابداری تلفیقی یکی از تکنیک‌های مهم در حسابداری سازمان‌ها و شرکت‌ها است که به عنوان یکی از مباحث مهم حسابداری در ترکیب اطلاعات و عملکرد مالی شرکت اصلی و واحد‌های تجاری زیر مجموعه نقش مهمی دارد. صورت‌های مالی تلفیقی به وسیله روش‌های حسابداری تلفیقی تهیه می‌شوند. با جمع‌آوری صورت‌حساب‌های مالی از واحد‌های تجاری زیرمجموعه، صورت‌های مالی تلفیقی تهیه می‌شوند.

فهرست مطالب

در واقع در صورت‌های مالی تلفیقی، دارایی‌ها و بدهی‌ها، درآمدها و هزینه‌های آن‌ها با یکدیگر تلفیق می‌شوند. حسابداری تلفیقی اطلاعاتی از قبیل وضعیت عملکرد مالی شرکت و واحد‌های تابعه آن، برای اعضای سازمان و سرمایه گذران فراهم می‌کند. به عبارتی استفاده از حسابداری تلفیقی به منظور ترکیب و تلفیق اطلاعات و صورت‌های مالی شرکت اصلی و واحد‌های تجاری زیر مجموعه بسیار ضروری و با اهمیت است. در ادامه این مقاله از گروه نرم افزار حسابداری محک با ما همراه باشید تا با حسابداری تلفیقی و مفاهیم مربوط به آن بیشتر آشنا شوید.

واحد تجاری فرعی چیست؟

واحد‌های تجاری فرعی، شرکت‌های کوچکی هستند که زیر مجموعه یک شرکت بزرگ می‌باشند. بسیاری از شرکت‌های بزرگ از طریق شرکت‌های زیر مجموعه فعالیت‌های اقتصادی زیادی را در بخش‌های مختلف به منظور کسب سود انجام می‌دهند. در واقع این شرکت‌های زیر مجموعه نقش بازوی کمکی را برای بسیاری از سازمان‌ها و شرکت‌ها دارند. همچنین بسیاری از امور مالی از قبیل تهیه صورت‌های مالی زیر نظر شرکت اصلی انجام می‌شود. علاوه بر این بسیاری از سیاست‌های مالی و اهداف شرکت اصلی از طریق واحد‌های تجاری زیر مجموعه انجام می‌شود.

صورت های مالی تلفیقی چیست؟

در پاسخ به این سوال که صورت مالی تلفیقی چیست باید گفت همه سازمان‌ها و شرکت‌ها صورت‌های مالی خودشان را دارند، یعنی هم شرکت مادر و هم شرکت‌های تابعه هر کدام امور حسابداری به خصوص خودشان را دارند. حسابدار هر کدام از این سازمان‌ها و شرکت‌ها به صورت جداگانه صورت‌های مالی هر شرکت را تهیه و تنظیم می‌کند. درواقع صورت‌های مالی تلفیقی ترکیب اطلاعات مالی این شرکت‌ها با شرکت مادر است. به همین دلیل است که در گزارشات مالی با اصطلاحات مختلفی برخورد می‌کنیم.

در صورت‌های مالی تلفیقی، دارایی‌ها و بدهی‌های شرکت‌ها، همچنین درآمدها و هزینه‌های آن‌ها با یکدیگر تلفیق می‌شوند. برای نمونه می‌توان گفت وجه نقدی که در ترازنامه تلفیقی شرکت‌ها گزارش می‌شود حاصل جمع وجه نقد همه شرکت‌های تابعه و شرکت اصلی می‌باشد. به عبارتی بدهی شرکت‌های تابعه و شرکت مادر با یکدیگر جمع می‌شوند و برای نشان دادن نتایج عملیات شخصیت تلفیق، درآمدها و هزینه‌های جاری شرکت‌های گروه نیز با هم جمع می‌شود. به هنگام خواندن صورت‌های مالی تلفیقی، باید به این نکته توجه داشت که شرکت‌های تابعه و شرکت مادر روی هم یک شخصیت اقتصادی واحد دارند. به طور کلی شرکت‌های تابعه و شرکت مادر به عنوان یک شخصیت اقتصادی واحد عمل می‌کنند.

شرکت مادر علاوه بر صورت‌های مالی خود، می‌بایست صورت‌های مالی تلفیقی را نیز تهیه کند. صورت‌های مالی تلفیقی که شرکت مادر تهیه می‌کند با صورت‌های مالی دیگر همراه می‌شود و وضعیت مالی کل و نتایج عملیاتی همه شرکت‌های گروه را به عنوان یک شخصیت اقتصادی واحد نشان می‌دهد. گزارش تلفیقی چیست ؟ این گزارش همان صورت مالی تلفیقی است.

حسابداری تلفیقی چیست؟

حسابداری تلفیقی به فرآیند ادغام و ترکیب اطلاعات مالی چندین شرکت زیرمجموعه تحت یک شرکت مادر اشاره دارد. این روش به‌ویژه زمانی کاربرد دارد که شرکت مادر بیشتر از ۵۰ درصد سهام شرکت‌های تابعه را در اختیار داشته باشد. در حسابداری تلفیقی، صورت‌های مالی هر یک از شرکت‌ها به‌صورت جداگانه تهیه می‌شود، اما در نهایت، تمامی این اطلاعات در قالب یک صورت مالی تلفیقی به‌عنوان نماینده‌ای از کل گروه ارائه می‌شود. به این ترتیب، تمام دارایی‌ها، بدهی‌ها و درآمدها و هزینه‌های شرکت‌های تابعه به‌طور یکپارچه و شفاف گزارش می‌شود و تصویر واضحی از وضعیت مالی گروه به دست می‌آید.
این فرآیند نه‌تنها به مدیریت بهتر و کارآمدتر کمک می‌کند، بلکه امکان بررسی دقیق‌تر عملکرد مالی کل گروه را فراهم می‌سازد. با استفاده از حسابداری تلفیقی، شرکت مادر می‌تواند به‌راحتی به تجزیه و تحلیل‌های مالی و مدیریت ریسک بپردازد و در نتیجه، تصمیم‌گیری‌های بهتری در زمینه استراتژی‌های کسب و کار اتخاذ کند. در عصر حاضر، با توجه به نیاز به بهینه‌سازی منابع و کاهش هزینه‌ها، این روش به یک ابزار کلیدی برای کسب و کارها تبدیل شده است که می‌تواند به‌دست‌یابی به مزایای رقابتی و رشد پایدار در بازارهای پررقابت کمک کند.

اهمیت حسابداری تلفیقی

امروزه با توجه به پیشرفت و توسعه کسب و کار‌ها حسابداری تلفیقی از اهمیت بسیار بالایی برخوردار شده است. افرادی که از صورت‌های مالی شرکت‌های مادر استفاده می‌کنند، برای تصمیم‌گیری‌های مهم اقتصادی، به اطلاعاتی درباره وضعیت مالی شرکت، عملکرد مالی و جریان های نقدی گروه نیاز دارند. این نیاز از طریق تهیه صورت‌های مالی تلفیقی برآورده می‌شود.

این صور‌ت‌های مالی تلفیقی اطلاعات مالی مربوط به گروه را به صورت یک شخصیت اقتصادی منفرد و بدون توجه به حد و حدود قانونی شخصیت‌های حقوقی ارائه می‌دهد. معمولا افرادی که از این صورت‌های مالی تلفیقی استفاده می‌کنند، سرمایه‌گذاران شرکت مادر هستند، زیرا آنان به واسطه سرمایه گذاری در شرکت مادر از شرکت‌های زیر مجموعه و تابعه آن نیز منافعی به‌ دست می‌آورند. به طور کلی برای یک سرمایه گذار یا تحلیلگر جمع آوری و مطالعه تمام گزارش‌های حسابداری شرکت مادر و بسیاری از شرکت‌های تابعه به منظور آگاهی از سلامت مالی شرکت دشوار است؛ به همین جهت شرکت مادر می‌بایست گزارش‌ها و صورت‌های مالی خود را به صورت تلفیقی ارائه دهد. درواقع بدون حسابداری تلفیقی، روند ارزیابی و بررسی دقیق یک شرکت، به منظور سرمایه گذاری یا تأمین مالی بسیار پیچیده و طولانی است و ممکن است اطلاعات دارایی‌ها یا بدهی‌های مهم را از دست بدهد. در حقیقت، بسیاری از استدلال‌هایی که بین مدیران شرکت و بخش‌های حسابداری و حسابرسی رخ می‌دهد، شامل چگونگی و نحوه تلفیق گزارش‌های مالی برای ارائه تصویر دقیقی از سلامت مالی شرکت است.

به طور کلی هدف از حسابداری تلفیقی، جمع‌آوری اطلاعات درباره وضعیت کلی و عملکرد مالی شرکت مادر و شرکت‌های تابعه آن برای اعضای سازمان و سرمایه گذران است، زیرا هنگامی که شرکت‌های تابعه، زیرمجموعه شرکت مادر هستند، صورت‌های مالی شرکت مادر به تنهایی نمی‌تواند تصویر کاملی از فعالیت‌های اقتصادی و مالی کل شرکت نشان دهد. به همین منظور استفاده از حسابداری و حسابرسی شرکت های تلفیقی به منظور ترکیب و تلفیق اطلاعات و صورت‌های مالی شرکت مادر و شرکت‌های تابعه بسیار ضروری و با اهمیت است. همچنین امور مالی در سازمان‌ها و شرکت‌های تجاری و بزرگ برای تصمیم‌گیری‌های مهم اقتصادی و برنامه‌ریزی به اطلاعات کامل و جامعی از وضعیت مالی کل شرکت و جریان نقدینگی آن نیاز دارد که این نیازها با استفاده از حسابداری تلفیقی و تهیه صورت‌های مالی تلفیقی رفع می‌شود.

قوانین و الزامات حسابداری تلفیقی:

اجرای حسابداری تلفیقی مستلزم رعایت قوانین و الزامات خاصی است که این فرآیند را دقیق و منسجم نگه می‌دارد. در ادامه به بررسی این الزامات می‌پردازیم:

1. لزوم تاریخ واحد برای تهیه صورت‌های مالی

یکی از مهم‌ترین قوانین و الزامات حسابداری تلفیقی، هماهنگ بودن تاریخ تهیه صورت‌های مالی شرکت اصلی و شرکت‌های تابعه است. طبق این قانون، تمامی شرکت‌های زیرمجموعه باید صورت‌های مالی خود را در یک تاریخ مشخص ارائه دهند. حداکثر اختلاف مجاز بین تاریخ‌های صورت‌های مالی، شش ماه است. در صورتی که شرکتی نتواند در تاریخ مقرر صورت‌های مالی خود را ارائه کند، باید تعدیلات لازم انجام شود تا همه اطلاعات به‌روزرسانی شده و منسجم باشد.

2. افشای سهام اقلیت و حسابرسی آن

سهام اقلیت به سهمی از شرکت‌های تابعه اطلاق می‌شود که به شرکت مادر تعلق ندارد و در مالکیت سایر سهامداران است. در حسابداری تلفیقی، این سهم باید به صورت شفاف و جداگانه در صورت‌های مالی منعکس شود. این امر به ذینفعان امکان می‌دهد تا بدانند چه میزان از دارایی‌ها و سود شرکت‌های تابعه متعلق به سهامداران غیر از شرکت مادر است.

3. یکسان‌سازی رویه‌های حسابداری

برای اینکه اطلاعات مالی شرکت‌ها قابل مقایسه باشد، لازم است که شرکت اصلی و شرکت‌های تابعه از روش‌های حسابداری یکسانی استفاده کنند. این موضوع به انسجام صورت‌های مالی کمک می‌کند و باعث می‌شود که اطلاعات ارائه‌شده دقیق و هماهنگ باشد.

4. کنترل و مالکیت شرکت اصلی

برای اینکه شرکتی بتواند صورت‌های مالی شرکت تابعه را در حسابداری تلفیقی خود وارد کند، باید حداقل ۵۰ درصد از سهام آن را در اختیار داشته باشد. این موضوع به شرکت اصلی امکان کنترل و نظارت بر عملکرد شرکت‌های تابعه را می‌دهد. با این حال، اگر میزان مالکیت شرکت اصلی کمتر از ۵۰ درصد باشد، میزان کنترل و تاثیرگذاری شرکت اصلی بر شرکت تابعه باید به دقت مورد ارزیابی قرار گیرد. در مواردی که شرکت اصلی کنترل کافی دارد، حتی با مالکیت کمتر از ۵۰ درصد، می‌تواند شرکت تابعه را در صورت‌های مالی خود تلفیق کند.

5. حذف معاملات و موجودی‌های درون‌گروهی

در حسابداری تلفیقی، یکی از اصول کلیدی این است که تمامی معاملات و موجودی‌های درون‌گروهی بین شرکت‌های تابعه و مادر حذف شوند. این اقدام به جلوگیری از دوباره‌شماری و ارائه تصویری دقیق از وضعیت مالی گروه کمک می‌کند. برای مثال، اگر شرکت مادر کالایی را به یکی از شرکت‌های تابعه خود فروخته باشد، این فروش نباید در صورت‌های مالی تلفیقی به عنوان درآمد ثبت شود، چرا که از منظر کل گروه، این یک معامله داخلی است و تاثیری بر سود و زیان واقعی ندارد.

6. استانداردهای قانونی و مقررات

در ایران، استاندارد حسابداری شماره ۱۸ به عنوان مرجع اصلی برای حسابداری تلفیقی شناخته می‌شود. این استاندارد به شرکت‌های تجاری اصلی (به جز موارد استثنا) الزام می‌کند که علاوه بر صورت‌های مالی مجزا، صورت‌های مالی تلفیقی را نیز تهیه و ارائه کنند.

7. سهم اقلیت در استانداردهای بین‌المللی

در حسابداری تلفیقی، سهم اقلیت به سهم سهامداران غیر از شرکت مادر از خالص دارایی‌های شرکت تابعه اشاره دارد. در ایران، این سهم بر اساس استاندارد حسابداری شماره ۱۸ محاسبه می‌شود، اما در سطح بین‌المللی، روش‌های مختلفی برای محاسبه این سهم وجود دارد. در برخی از کشورها مانند آمریکا و انگلستان، از روش ارزش منصفانه برای محاسبه سهم اقلیت استفاده می‌شود که تفاوت‌هایی با روش‌های متداول در ایران دارد.

مزایای حسابداری تلفیقی چیست؟

براساس استانداردهای حسابداری همه سازمان ها و شرکت های تجاری که دارای دو یا چند زیر مجموعه  هستند می بایست صورت‌های مالی تلفیقی خود را ارائه دهند. ارائه صورت های مالی تلفیقی به وسیله حسابداری تلفیقی مزایای زیادی دارد که برخی از مهمترین آن عبارت است از:

• هزینه‌های ثابت و فعالیت‌های اضافی که در شرکت ها وجود دارد حذف می شود.
• هماهنگی بین بخش های تولید و سایر بخش ها ایجاد می شود.
• هزینه های مالی کاهش می یابد در نتیجه بهره وری بالایی در شرکت ایجاد می شود.
• امتیاز های قانونی و مالیاتی زیادی نصیب شرکت می شود.
• سرعت دستیابی به منابع مالی افزایش می یابد و مدیریت بهتری در شرکت ایجاد می شود.

نحوه تهیه صورت مالی تلفیقی

هنگامی که شرکت‌های تابعه تحت کنترل شرکت مادر قرار می‌گیرند، صورت‌های مالی شرکت مادر به تنهایی تصویر کاملی از وضعیت مالی، عملکرد مالی و جریان‌های نقدینگی کل نشان نمی‌دهد. به همین منظور می‌بایست سرمایه گذاران و استفاده‌کنندگان صورت‌های مالی برای تصمیم‌گیری‌های اقتصادی به اطلاعاتی درباره وضعیت و عملکرد مالی گروه نیاز دارند.

این نیاز از طریق تهیه صورت‌های مالی تلفیقی تأمین می‌شود. یک شرکت مادر و شرکت های تابعه از قوانین حسابداری برای تهیه صورتهای مالی استفاده می‌کنند. صورت‌های مالی تلفیقی به عنوان صورت‌های مالی ترکیبی یک شرکت مادر و شرکت‌های تابعه با استفاده از روش‌های حسابداری تلفیقی تهیه می‌شوند. به عبارت دیگر با استفاده از حسابداری تلفیقی، اطلاعات مالی چند شرکت که زیر مجموعه یک شرکت بزرگ هستند با هم تلفیق می‌شوند و از آن‌ها برای اهداف مختلف استفاده می‌شود. به طور کلی به منظور تهیه صورت‌های مالی تلفیقی از کاربرگ‌هایی استفاده می‌شود که در آن اطلاعات مختلف طبق صورت‌های مالی جداگانه شرکت مادر و شرکت‌های تابعه درج می‌شود.

در کاربرگ‌های تلفیقی دو ستون به تعدیلات تلفیقی اختصاص داده می‌شود. این ستون‌ها اطلاعات صورت‌های مالی شرکت مادر و شرکت‌های تابعه را تعدیل می‌کنند و نتیجه آن ها به ستون آخر کاربرگ منتقل می‌شود. علاوه بر این‌ها با استفاده از نرم‌افزار حسابداری به راحتی می‌توان صورت‌های مالی تلفیقی شرکت مادر و زیر مجموعه‌های آن را بدست آورد.

ویژگی‌ها و وظایف حسابداری تلفیقی

براساس استاندارد حسابداری شماره ۱۸، همه شرکت‌های تجاری اصلی به جز شرکت‌هایی که بیش از ۹۰ درصد سهام آن‌ها به شکل مستقیم یا غیرمستقیم به مالکیت شرکت دیگری در آمده است، می‌بایست صورت‌های مالی تلفیقی را به همراه صورت‌های مالی شرکت اصلی ارائه دهند شرکت‌های تجاری اصلی، واحد‌های تجاری می‌باشند که دارای دو یا چند شرکت زیر مجموعه هستند.

یکی از الزامات مهم استاندارد حسابداری شماره ۱۸ لزوم همراهی صورت‌های مالی مجزا برای هر شرکت با صورت‌های مالی تلفیقی می‌باشد. همچنین براساس استاندارد شماره ۱۸، جهت جلوگیری از گمراه شدن سرمایه گذاران و استفاده‌کنندگان، صورت‌های مالی شرکت اصلی (مادر) نیز می‌بایست همراه با صورت‌های مالی تلفیقی آورده شود.

رویکردهای حسابداری تلفیقی

برای تهیه صورت‌های مالی تلفیقی می‌بایست به کمک رویکرد‌های حسابداری تلفیقی اطلاعات معاملات و دیگر رویدادهای مالی تحت شرایط یکسان بررسی شود. اگر رویکرد‌های حسابداری تلفیقی به کار رفته در یکی از شرکت‌های تابعه با رویکرد مورد استفاده در تهیه صورت‌های مالی تلفیقی جهت انجام معاملات و دیگر رویداد‌ها متفاوت باشد در این صورت صورت‌های مالی شرکت مزبور می‌بایست متناسب با صورت‌های مالی تلفیقی تعدیل شود.

اگر امکان تعدیل در ان وجود نداشته باشد باید تمام اطلاعات و مواردی که در صورت‌های مالی تلفیقی دارای رویکرد متفاوتی بود ذکر گردد. رویکرد‌های حسابداری تلفیقی در ایران هماهنگی‌های زیادی با استادارد‌های حسابداری بین المللی دارد.

بر اساس FRS 6، اصول و رویکردهای حسابداری تلفیقی تنها در صورتی برای یک شرکت ادغامی اعمال می‌شود که این ترکیب دارای تمام شرایط زیر باشد:

• هیچ یک از طرفین به عنوان خریدار یا هدف منظور نمی‌شوند.
• همه طرفین در فرآیند انتخاب مدیریت دخیل هستند و تصمیمات بر اساس اجماع به جای اشاره به حق رای آن‌ها مورد توافق قرار می‌گیرد.
• طرفین ترکیب تجاری دارای اندازه نسبتاً مساوی هستند.
• کلیه سهامداران واحدهای تجاری تلفیقی باید حقوق و منافع کاملی را در عملکرد واحد تجاری تلفیقی کسب کنند.

انواع حسابداری تلفیقی

انواع حسابداری تلفیقی به روش‌های مختلف تجمیع و ادغام صورت‌های مالی شرکت‌های مادر و تابعه اطلاق می‌شود. این روش‌ها بسته به ساختار شرکت‌های تابعه، میزان مالکیت شرکت مادر و نحوه کنترل، متفاوت هستند. در ادامه به بررسی انواع حسابداری تلفیقی می‌پردازیم:

1. تلفیق کامل (Full Consolidation):

این روش زمانی به کار می‌رود که شرکت مادر بیش از ۵۰ درصد از سهام شرکت تابعه را در اختیار دارد و کنترل کامل بر عملیات و تصمیم‌گیری‌های مالی آن دارد. در این حالت، تمامی دارایی‌ها، بدهی‌ها، درآمدها و هزینه‌های شرکت تابعه به‌صورت کامل در صورت‌های مالی شرکت مادر ادغام می‌شود و گزارش مالی یکپارچه‌ای تهیه می‌گردد. این روش رایج‌ترین نوع حسابداری تلفیقی است و معمولاً برای شرکت‌هایی که مالکیت و کنترل کامل دارند، استفاده می‌شود.

مثال:

فرض کنید شرکت ایران خودرو به عنوان شرکت مادر، ۷۰ درصد از سهام شرکت خگستر را خریداری کرده است. شرکت ایران خودرو دارایی‌های کل خود را ۵ میلیارد تومان و دارایی‌های شرکت خگستر را ۲ میلیارد تومان اعلام می‌کند. در این صورت، ترازنامه تلفیقی شرکت ایران خودرو به این صورت خواهد بود:

• دارایی کل = ۵ میلیارد تومان + ۲ میلیارد تومان = ۷ میلیارد تومان

به این ترتیب، تمامی درآمدها و هزینه‌های شرکت خگستر نیز به‌صورت یکپارچه در صورت‌های مالی شرکت ایران خودرو گزارش می‌شود.

2. تلفیق متناسب (Proportionate Consolidation):

در این روش، میزان مشارکت شرکت مادر در شرکت تابعه تعیین‌کننده میزان تلفیق است. به‌عبارت‌دیگر، تنها به نسبت سهم شرکت مادر از دارایی‌ها، بدهی‌ها، درآمدها و هزینه‌های شرکت تابعه در صورت‌های مالی تلفیق شده گزارش می‌شود. این روش بیشتر در مواقعی استفاده می‌شود که شرکت مادر و تابعه یک سرمایه‌گذاری مشترک (Joint Venture) دارند و هر دو شرکت به‌طور نسبی در فعالیت‌های مالی مشارکت می‌کنند.

مثال:

فرض کنید شرکت ایران خودرو ۴۹ درصد از سهام شرکت فولاد را خریداری کرده و درآمدهای هر دو شرکت به‌ترتیب ۱۰۰ میلیون تومان و ۵۰ میلیون تومان است. در این صورت، شرکت ایران خودرو در صورت‌های مالی خود ۴۹ درصد از درآمدهای شرکت فولاد را ثبت می‌کند:

• درآمد شرکت ایران خودرو = ۱۰۰ میلیون تومان + (۴۹ درصد × ۵۰ میلیون تومان) = ۱۰۰ میلیون + ۲۴.۵ میلیون تومان = ۱۲۴.۵ میلیون تومان

این روش به شرکت ایران خودرو امکان را می‌دهد که از سود شرکت تابعه نیز بهره‌مند شود.

3. تلفیق حقوق صاحبان سهام (Equity Consolidation):

این روش زمانی استفاده می‌شود که شرکت مادر کمتر از ۵۰ درصد از سهام شرکت تابعه را دارد اما همچنان نفوذ قابل توجهی بر آن دارد (معمولاً بین ۲۰ تا ۵۰ درصد سهام). در این روش، شرکت مادر سود یا زیان شرکت تابعه را به میزان سهم خود در صورت‌های مالی گزارش می‌کند، اما دارایی‌ها و بدهی‌های شرکت تابعه به‌صورت کامل ادغام نمی‌شود. این روش معمولاً در سرمایه‌گذاری‌های جزئی و مشترک استفاده می‌شود.

مثال:

فرض کنید شرکت ایران خودرو ۲۵ درصد از سهام شرکت فولاد را خریداری کرده است. اگر شرکت فولاد در سال گذشته ۱۰۰ میلیون تومان سود کسب کرده باشد، شرکت ایران خودرو به نسبت سهم خود از این سود بهره‌مند می‌شود:

• سود شرکت ایران خودرو = ۲۵ درصد × ۱۰۰ میلیون تومان = ۲۵ میلیون تومان

در این روش، شرکت ایران خودرو هزینه اولیه خرید سهام را در دفاتر خود ثبت کرده و به‌طور منظم سودها و زیان‌های ناشی از سرمایه‌گذاری خود را مطابق با تغییرات ارزش سهام گزارش می‌کند.

این سه روش اصلی حسابداری تلفیقی به شرکت‌های مادر کمک می‌کند تا کنترل مالی و گزارش‌دهی شفاف‌تری بر عملکرد شرکت‌های تابعه داشته باشند. انتخاب روش مناسب بستگی به میزان مالکیت و کنترل شرکت مادر دارد.

تاریخ‌ها و دوره‌های حسابداری

یکی از موارد مهمی که باید در حسابداری تلفیقی و در تهیه صورت‌های مالی تلفیقی شرکت مادر و زیر مجموعه‌های آن توجه شود همزمانی و مشابهت دوره‌های زمانی تهیه آن هاست. صورت‌های مالی تلفیقی که در بازه مشابهی تهیه می‌شوند از ارزش و اعتبار بیشتری نسبت به صورت‌های مالی تلفیقی که در بازه‌های زمانی متفاوت تهیه می‌شوند برخوردار‌ اند زیرا امکان مقایسه و بررسی صورت‌های مالی به راحتی فراهم می‌شود.

براساس استاندارد شماره ۱۸، در صورتی که تاریخ‌ گزارش صورت‌های مالی تلفیقی شرکت اصلی و شرکت‌های زیر مجموعه یکسان نباشد، شرکت‌های زیر مجموعه باید اقدام به تهیه صورت‌های مالی مطابق با تاریخ تهیه صورت‌های مالی شرکت اصلی کند. در صورتی که این امکان وجود نداشته باشد، از صورت‌های مالی شرکت‌های زیر مجموعه در پایان سال مالی استفاده خواهد شد. در این خصوص، استانداردهای حسابداری ایران و حسابداری بین‌المللی دارای رویکرد‌های یکسانی هستند.

نرم افزار حسابداری تلفیقی صورت های مالی

در سازمان‌ها و شرکت‌های بزرگ، فرآیند‌های تلفیق صورت‌های مالی به طور معمول توسط بخش حسابداری و به وسیله حسابداران انجام می‌شود و در نهایت به تایید مدیریت می‌رسد. در گذشته تلفیق اطلاعات و صورت‌های مالی شرکت‌های اصلی و زیر مجموعه‌های آن به صورت دستی انجام می‌شد اما امروزه با رشد و توسعه دانش برنامه‌نویسی، نرم‌افزار‌های حسابداری طراحی شده‌‌اند که فرایند تهیه این صورت‌های مالی را به راحتی امکان پذیر کرده‌اند.

نرم‌ افزار حسابداری با هدف تسهیل در تهیه صورت‌های مالی تلفیقی، ایجاد شفافیت در گزارش‌ها و کنترل صورت‌های مالی طراحی و توسعه داده شده‌اند. امروزه نرم‌افزار‌های حسابداری زیادی قادر به انجام این کار‌ها هستند اما هر کدام مزایا و معایب و همچنین محدودیت‌هایی در تهیه صورت‌های مالی دارند. یکی از از نرم‌افزار‌های حسابداری که با استفاده از دانش متخصصان حرفه‌‌ای طراحی شده است نرم‌افزار حسابداری محک است. نرم افزار حسابداری محک از بهترین نرم افزار‌های حسابداری می‌باشد که در بسیاری از سازمان‌ها و شرکت‌های بزرگ به منظور کنترل و مدیریت امور مالی و حسابداری و همچنین تهیه صورت‌های مالی استفاده می‌شود. این نرم افزار با ارائه امکانات فوق العاده توانسته دغدغه بسیاری از مدیران سازمان‌ها و شرکت‌های بزرگ را رفع کند.

سوالات متداول در زمینه حسابداری تلفیقی

منابع:

datarails / anaplan