هزینه های قابل قبول مالیاتی چیست؟ بر اساس اصلاحیه قانون مالیاتهای مستقیم کوچکترین کسب و کارها و بنگاههای اقتصادی نیز به منظور کسب درآمد، نیازمند صرف هزینههای مختلفی میباشند. درواقع، پرداخت هزینه در راستای فعالیتهای اقتصادی کسب و کار، امری اجتنابناپذیر بوده و از این رو فعالان اقتصادی که در صدد کسب سودهای فراوان هستند میبایست هزینههای زیادی را متحمل شوند.
علاوه بر این باید به این نکته توجه کرد که هزینههایی که انجام شده و به اداره دارایی در خصوص مالیات ارائه شده در صورتی پذیرفته میشود که کاملاً مرتبط با فعالیتهای آن کسب و کار باشد. از نظر قانون مالیاتهای مستقیم هزینههای صورت گرفته در بنگاههای اقتصادی به دو گروه هزینه های قابل قبول مالیاتی و غیر قابل قبول تقسیم میشوند که در ادامه این مقاله به بررسی هر کدام خواهیم پرداخت.
هزینه های قابل قبول مالیاتی چیست؟
امروزه تمامی کسب و کارها و بنگاههای اقتصادی به منظور کسب درآمد و انجام فعالیتهای خود اعم از تولیدی، بازرگانی، خدماتی و … متحمل هزینههای مختلفی میشوند که بر اساس اصول و قوانین حسابداری در سرفصلهای ویژهای طبقهبندی میشوند و در انتهای دوره مالی، با کسر هزینههای انجام شده در طول دوره از درآمدهای کسب شده، درآمد مشمول مالیات به دست خواهد آمد و با توجه به اهمیت و نقش هزینهها در میزان درآمد یا سود مشمول مالیات، سازمان امور مالیاتی هزینههای اعلام شده توسط مودیان و صاحبان کسب و کار را با توجه به قانون مالیاتهای مستقیم و بخشنامههای صادره مورد بررسی قرار میدهد.
بر اساس این قانون هزینههایی که در حدود متعارف متکی به مدارک هستند و منحصراً مربوط به میزان درآمد آن کسب و کار در دوره مالی مشخص باشند به عنوان هزینههای قابل قبول مالیاتی در نظر گرفته میشود. در واقع این هزینهها در صورتی مورد تأیید سازمان امور مالیاتی قرار میگیرد که کاملاً مرتبط با فعالیتهای کسب و کار باشد.
هزینه های غیر قابل قبول مالیاتی چیست؟
هزینههای غیر قابل قبول مالیاتی، هزینههایی هستند که توسط کارشناسان امور مالیاتی مورد تأیید قرار نگرفته باشند. به عبارتی مبلغ آن از درآمد کسب و کار یا بنگاه اقتصادی کسر نمیشود. در قانون مالیاتهای مستقیم برخی نکات و ضوابط مهمی بیان شده است که در تأیید یا عدم تأیید هزینهها توسط کارشناسان امور مالیاتی بسیار حائز اهمیت است.
در واقع اگر هزینههای صورت گرفته با معیارهای بیان شده در این قوانین مطابقت داشته باشد مورد تأیید قرار میگیرد و در صورتی که مطابقت نداشته باشد رد میشوند. اما در برخی مواقع نظر کارشناس امور مالیاتی و عوامل دیگر در تأیید یا عدم تأیید این هزینهها تأثیر میگذارد. علاوه بر این هزینه درآمدهایی که بر اساس قانون معاف از پرداخت مالیات هستند یا مشمول صفر درصد مالیات میباشند، به عنوان هزینههای قابل غیر قبول مالیاتی شناخته میشوند. همچنین شما میتوانید برای کسب اطلاعات بیشتر، مقاله انواع هزینه ها در حسابداری را مطالعه بفرمایید.
هزینه های قابل قبول مالیاتی چگونه مشخص میشوند؟
بسیاری از صاحبان کسب و کار و مودیان برای اینکه سود واحد تجاری خود را به میزان قابل توجهی کاهش دهند به ارائه هزینههای مختلف بدون توجه به ارتباط آن ها با فعالیت شرکت پی پردازند و به همین دلیل دفاتر آن ها مورد تأیید قرار نمیگیرد و مشمول جریمه میشوند از این رو اداره دارایی به منظور شفافسازی هزینهها و مشخص کردن هزینههای قابل قبول مالیاتی، در ماده ۱۴۷ و ماده ۱۴۸ قانون مالیاتهای مستقیم به بررسی آن پرداخته است. به نحوی که در ماده ۱۴۷ شرایط و ویژگیهای هزینههای قابل قبول برسی شده است و در ماده ۱۴۸ لیست هزینه های قابل قبول مالیاتی مشخص شده است.
شرایط هزینه های قابل قبول مالیاتی
در ماده ۱۴۷ قانون مالیات های مستقیم، شرایط هزینه های قابل قبول مالیاتی بر اساس موارد زیر مشخص شده است.
- هزینههای صورت گرفته بر اساس مدارک مشخص باشند: بدین معنی که بتوان با ارائه اسناد مشخص (از قبیل صورتحساب، مدارک پرداخت و …) وقوع هزینههای صورت گرفته را اثبات کرد.
- میزان درآمد کسب شده منحصراً مربوط به همان دوره مالی باشد: در واقع این مورد به تطابق هزینههای صورت گرفته با درآمد و ارتباط آن با کسب و کار مربوطه اشاره دارد.
- حد نصاب مشخص شده برای هزینهها رعایت شده باشد: بر اساس قوانین مالیاتی شرط پذیرش برخی از هزینهها منوط به رعایت سقف تعیین شده آن است.
- هزینه مربوط به درآمدهای معاف از مالیات مورد تأیید نمیباشد: بر این اساس هزینههایی که به منظور درآمدهای معاف از مالیات یا مالیات با نرخ صفر انجام میشود به عنوان هزینه مورد تأیید نمیباشد.
لیست هزینه های قابل قبول مالیاتی:
لیست هزینه های قابل قبول بر اساس ماده ۱۴۸ قانون مالیات های مستقیم به شرح زیر است:
۱ – قیمت خرید کالا یا خدمات فروخته شده به عنوان هزینه های قابل قبول مالیاتی در نظر گرفته میشود.
۲ – هزینههای استخدامی متناسب با قوانین و مقررات قانون کار جزو هزینههای قابل قبول حساب میشود.
۳ – هزینه پرداختی به منظور اجاره بنگاه اقتصادی
۴ – هزینه انجام شده برای اجاره ماشینآلات و تجهیزات
۵ – هزینه مربوط به پرداخت قبوض آب، برق، گاز و…
۶ – هزینههای که به منظور بیمه داراییها و موارد دیگر انجام میشود.
۷ – تمامی هزینهها و عوارضی که سبب فعالیت، به شهرداریها، وزارتخانهها و… پرداخت میشود.
۸ – کلیه هزینههای که به منظور فعالیتهایی چون تحقیقات، آزمایش، آموزش، بازاریابی، تبلیغات و … انجام میشود.
۹ – هزینههای انجام شده به جهت جبران خسارت وارده داراییها طبق شرایط خاص.
۱۰ – هزینههای پرداختی به وزارت کار و امور اجتماعی به دلیل فعالیتهای فرهنگی، ورزشی و رفاهی کارگران.
۱۱ – ذخیره نمودن مطالباتی که دریافت آن مشکوک باشد مشروط بر این که مربوط به فعالیت کسب و کار باشد و در دفاتر شرکت در حساب مشخص ثبت شده باشد.
۱۲ – هزینه مربوط به زیان اشخاص حقیقی یا حقوقی
۱۳ – هزینههای مربوط به محل فعالیت شرکت که به طور کلی به عهده مستأجر است.
۱۴ – هزینههای مربوط به نگهداری محل فعالیت شرکت، در صورتی که ملکی باشد.
۱۵ – هزینههای مربوط به حمل و نقل
۱۶ – هزینههای مربوط به پذیرایی، ایاب و ذهاب و انبار داری
۱۷ – هزینههایی که به منظور حقالزحمه برای مواردی از قبیل حقالعمل، حقالوکاله و… پرداخت میشود.
۱۸ – هزینهای که به عنوان کارمزد به بانکها و مؤسسات مالی مختلف پرداخت میشود.
۱۹ – هزینههایی که به منظور تهیه یا تعمیر تجهیزات اداری صرف میشود.
۲۰ – هزینههای که جهت تعمیر یا نگهداری ماشینآلات و تجهیزات کار صرف میشود.
۲۱ – هزینههای مربوط به اکتشاف و بهرهبرداری از معادن.
۲۲ – هزینههای مربوط به حق عضویت در انجمنها و مؤسسات مختلف.
۲۳ – مطالبات وصول نشده به شرط اثبات به عنوان هزینههای قابل قبول در نظر گرفته میشوند.
۲۴ – زیانی که شرکت به علت تسعیر ارز بر اساس اصول حسابداری متحمل میشود هزینه قابل قبول مالیاتی است.
۲۵ – هزینههای مربوط به ضایعات متعارف در تولید کالا
۲۶ – هر نوع ذخیره مربوط به هزینههای پرداختنی که به سال مالیاتی مورد رسیدگی ارتباط داشته باشد.
۲۷ – هزینههای مربوط به سالهای قبل که پرداخت آن در سال مالیاتی مورد رسیدگی صورت پذیرد.
۲۸ – هزینههایی که جهت خرید کالاهای فرهنگی مانند کتاب به کارکنان و افراد تحت تکفل آنها تخصیص مییابد.
حالا دیگر همه چیز را درباره هزینه های قابل قبول مالیاتی میدانید
در این مقاله توضیح دادیم که هزینه های قابل قبول مالیاتی ، هزینههایی هستند که هنگام بررسی توسط کارشناس سازمان امور مالیاتی قابل قبول باشند و برای تأیید آن اسناد و مدارک مشخصی وجود داشته باشد. اما هزینههای غیر قابل قبول، هزینههایی هستند که به علت نداشتن شرایط و معیارهای مشخص شده در قانون، مورد تأیید کارشناسان سازمان امور مالیاتی قرار نمیگیرند از این رو مبالغ آن از درآمد مودی مالیاتی کسر نمیشود.
سازمان امور مالیاتی جهت تشخیص هزینههای قابل قبول و شفافسازی هزینههای صورت گرفته در دو ماده ۱۴۷ و ۱۴۸ قانون مالیاتهای مستقیم به بررسی شرایط و ویژگیهای هزینههای قابل قبول پرداخته است و لیست ۲۹ گانه هزینههای قابل قبول مالیاتی را مشخص کرده است که به عنوان معیاری جهت تشخیص هزینههای قابل قبول توسط کارشناسان امور مالیاتی استفاده میشود.
البته در پایان باید به این نکته بسیار مهم باید اشاره کنیم که برای آسودگی خیال در امور مالیاتی شرکت و کسب و کار خودمان نیاز به یک نرم افزار حسابداری دقیق با کاربری آسان و یک مشاور مالیاتی داریم که همه محاسبات با بالاترین دقت ممکن انجام شده و برای محاسبات مربوط به مالیات، کمترین خطا را شاهد باشیم. پیشنهاد ما به شما، خرید نرم افزار حسابداری محک است که میتواند بسیار کمک کننده باشد.